Lisanslama işi

Lisans Nedir?
 
Lisans vermek: Üçüncü bir tarafa, yasal olarak korunan bir fikri mülkiyeti bir ürün, hizmet veya promosyonla birlikte kullanma izni vermek. Fikri mülkiyet (IP): Yaygın olarak 'mülk' veya fikri mülkiyet olarak bilinir ve genellikle lisanslama amacıyla bir televizyon, film veya kitap karakteri, televizyon programı veya film franchise'ı ve markasıdır. Aynı zamanda ünlüler, spor kulüpleri, oyuncular, stadyumlar, müze ve miras koleksiyonları, logolar, sanat ve tasarım koleksiyonları, yaşam tarzı ve moda markaları da dahil olmak üzere her şeyi ifade edebilir. Lisans Veren: Fikri mülkiyetin sahibi. Lisanslama acentesi: Belirli bir fikri mülkiyetin lisanslama programını yönetmek üzere lisans veren tarafından atanan bir şirket. Lisans Sahibi: Fikri mülkiyeti kullanma haklarının verildiği taraf (üretici, perakendeci, hizmet sağlayıcı veya tanıtım ajansı). Lisans sözleşmesi: Lisanslı ürünün üzerinde anlaşmaya varılan ticari şartlara göre üretimini, satışını ve kullanımını sağlayan, genel olarak program olarak bilinen, lisans veren ve lisans sahibi tarafından imzalanan yasal belge. Lisanslı ürün: Lisans verenin IP'sini taşıyan ürün veya hizmet. Lisans Süresi: Lisans sözleşmesinin süresidir. Lisans bölgesi: Lisans sözleşmesi süresince lisanslı ürünün satılmasına veya kullanılmasına izin verilen ülkeler. Telif Ücretleri: Lisans verene ödenen (veya lisans veren adına lisans acentesi tarafından toplanan) genellikle brüt satışlar üzerinden belirli sınırlı kesintilerle ödenen paralardır. Avans: Tipik olarak lisans sözleşmesinin lisans sahibi tarafından imzalanması üzerine peşin olarak ödenen telif ücreti şeklindeki mali taahhüt. Minimum garanti: Lisans sözleşmesi süresince lisans sahibi tarafından garanti edilen toplam telif geliri. Telif hakkı muhasebesi: Lisans sahibinin lisans verene telif hakkı ödemelerini nasıl hesaplayacağını tanımlar - genellikle üç ayda bir ve geriye dönük olarak Mart, Haziran, Eylül ve Aralık aylarının sonunda.
 
Lisanslama işi
 
Şimdi lisanslama işine gelelim. Birlikte çalışacağınız olası ortakları belirledikten sonra, ilk fırsatta ürünlerin vizyonunu, bunların nasıl ve nerede satılacağını tartışmak ve bir satış tahmininin ana hatlarını çizmek önemlidir. Genel şartlar üzerinde anlaşmaya varıldığında, en önemli ticari noktaları özetleyen bir anlaşma notu veya şartlar anlaşması imzalayacaksınız. Bu noktada, pazarlık yaptığınız kişinin muhtemelen yönetiminin onayına ihtiyacı olacaktır.
Onay aldıktan sonra size uzun biçimli bir sözleşme gönderilecektir (ancak hukuk departmanının size ulaşması için birkaç hafta veya ay bekleyebilirsiniz!) Sözleşmenin doğru olduğundan emin olana kadar çok fazla zaman veya para harcamamaya dikkat edin. Anlaşma yazılı olarak onaylandı. Lisans sözleşmesini aldığınızda, bunun genel olarak iki bölüme ayrıldığını göreceksiniz: genel yasal şartlar ve anlaşmanıza özel ticari hususlar. Ticari konuları bir sonraki bölümde ele alacağız ancak hukuki açıdan hukuk ekibinizin katkılarına ihtiyaç duyabiliriz. Ancak deneyimlerime göre pek çok şirket, özellikle de büyük bir şirketle çalışıyorlarsa sağduyulu bir bakış açısı benimsiyor. Üç ana lisans sözleşmesi türü vardır:
1.Standart lisans – en yaygın tür Lisans sahibi, ürünleri anlaşmanın kararlaştırılan parametreleri dahilinde herhangi bir müşteriye satmakta özgürdür ve ürünleri listeleyen müşteri sayısını en üst düzeye çıkarmak isteyecektir. Bu, geniş bir müşteri tabanına sahip çoğu işletme için işe yarar. Eğer bir üreticiyseniz ve yalnızca dört perakendeciye satış yapıyorsanız, anlaşmanızın sizi bu dört perakendeciye satışla sınırladığını kabul edebilirsiniz. Temel kural: ne kadar çok ürün kategorisine sahipseniz, müşteri tabanınız o kadar geniş olur ve hatta ne kadar çok ülkeye satış yaparsanız, olası satışlarınız ve telif haklarınız da o kadar yüksek olur.

Doğrudan perakendeye (DTR) – ortaya çıkan bir trend Burada lisans verenin doğrudan perakendeci ile bir anlaşması vardır; perakendeci ürünleri doğrudan kendi tedarik zincirinden temin edecek ve ödenmesi gereken telif ücretlerini lisans verene ödeyecektir. Perakendeciler mevcut tedarik zincirlerini kullanarak kâr marjlarını optimize etmeye yardımcı olurken, lisans verenler de ürünlerin ana caddede satışa sunulacağını bilme konusunda bir miktar güvenceye sahip oluyor.
 
3. Üçgen kaynak kullanımı – riski paylaşan daha yeni anlaşma Burada perakendeci ve tedarikçi etkili bir şekilde özel bir düzenleme üzerinde anlaşır. Tedarikçi yasal sorumluluğu üstlenebilir (sözleşme muhtemelen onun adınadır), ancak perakendeci de aynı şekilde mallarını satın almakla yükümlü olacaktır. Bu, tedarikçi (lisans sahibi) için riski en aza indirir ve perakendeciye biraz daha fazla marj vermelerine olanak tanır. Bunun bir çeşidi, lisans sahibinin farklı perakendeciler ve onların atanmış tedarikçileriyle çalışmasıdır. Sonuçta bu lisans anlaşmaları, ürünleri raflara koymakla ve tüm tarafların neyi yapıp neyi yapamayacakları konusunda net olmasıyla ilgilidir. Bu amaçla, temel ticari sözleşme şartlarından bazılarını ele alalım ve bunları genişletelim:
 
Özel v münhasır olmayan v tek lisans anlaşmaları Çok yüksek bir garanti ödemediğiniz sürece çoğu anlaşma münhasır değildir; yani teorik olarak bir lisans veren birçok şirkete aynı veya benzer hakları verebilir. Uygulamada bunu yapmazlar, ancak gerçekte iyi sonuç verme eğiliminde olmasına rağmen, bu genellikle yasal müzakerelerde bir hayal kırıklığı noktasıdır. Lisansınız üzerinde anlaşmaya varılan ürünleri yalnızca lisans sahibi üretebildiği için özel anlaşmalar nadirdir. Tek anlaşmalar, hem lisans sahibinin hem de lisans verenin bu ürünleri üretmesini gerektirir ancak başka hiç kimsenin bu ürünleri üretmesine izin verilmez; bazı şirketler için bu, münhasırlık kadar iyidir ve tatmin edici bir uzlaşmadır.
 
WeiJun Oyuncakları
Weijun Oyuncaklarılisanslı fabrikaDisney, Harry Potter, Peppa Pig, Commansi, Super Mario için...rekabetçi fiyat ve yüksek kalite ile plastik oyuncak figürleri (flok) ve hediyeler üretiminde uzmanlaşmıştır. Büyük bir tasarım ekibimiz var ve her ay yeni tasarımlar yayınlıyoruz. ODM ve OEM sıcak karşılanır.